Prijepolje – Kada jedan osnovac preskoči letvicu postavljenu na visinu od 165 centimetara, a da pri tom nije član ni jednog kluba gdje bi redovno trenirao, onda je to, kažu stručnjaci, dobar znak da je riječ o talentu kome bi trebalo posvetiti ozbiljnu pažnju.
Tako bi mogla da počne priča o Mirzadu Dautoviću, učeniku Osnovne škole „Svetozar Marković“ iz Brodareva koji je ovoga proleća ostvario seriju izvanrednih rezultata na svim školskim takmičenjima, od opštinskog do državnog nivoa, u atletskoj disciplini skok u vis.
Najpre je ubejdljivo pobjedio na opštinskom takmičenju, a onda je, na okružnom, u Bajinoj Bašti, ponovo nadmašio svoje vršnjake i plasirao se na međuokružno prvenstvo u atletici koje je održano u Kragujevcu. Tu je sve iznenadio preskočivši čak 165 centimetara, što mu je donelo zlatnu medalju i učešće na državnom prvenstvu čiji je domaćin bio Novi Sad. U konkurenciji najboljih osnovaca Srbije, od kojih većina trenira atletiku u klubovima, Mirzad Dautović se popeo na postolje kao drugoplasirani. To je ogroman uspeh za njega i njegovu školu. Mnoge je iznenadio, ali ne i njegovog nastavnika fizičke kulture Adnana Muškića koji je prepoznao u njemu talenat za netipičnu atletsku disciplinu za koju je osim predispozicija potrebna i zahtjevna tehnika.
-Mirzad je zaista izuzetan i ja sam to uočio, pomogao mu, uputio ga, a on je to uzvratio na najbolji mogući način, kaže Muškić, ističući da će ovo dječaku mnogo značiti, možda i presudno odrediti njegovu budućnost. Naime, Mirzad Dautović je vrlo dobar učenik koji godinama pješači svakoga dana po deset kilometara da bi iz svog planinskog sela Ivezići stigao do matične osnovne škole u Brodarevu i vratio se kući. Vredan i skroman, nenametljiv, on je svoje medalje prihvatio pomalo stidljivo.
-Znači mi to mnogo jer bih zahvaljujući ovim rezultatima možda mogao dobiti članstvo u nekom od atletskih klubova gde bih nastavio da treniram. Uvijek sam smatrao da je dobro baviti se sportom, jer sportisti imaju ciljeve kojima teže, pa je i moj da možda jednog dana budem rekorder države u skoku u vis, priča Mirzad Dautović, iz skromne porodice u kojoj teško dolaze do posla otac i majka. Kako izgleda jedan njegov dan?
– Svakog dana ustajem u pet i 50 i pripremam se za polazak u školu. Do stanice, gde me čeka kombi, ima pet km i potrebno mi je oko sat da stignem do dole. Posle završetka škole vraćam se kući i stižem oko 15 časova. Ne predstavlja mi problem da i svoje kućne obaveze obavim, a to znači obavezna pomoć roditeljima oko imanja i stoke, kaže Mirzad. Ima sportskog uzora. Ni malo slučajno to je Novak Đoković.
– Njegov početak je bio mnogo težak. Pored svih problema, finansijskih i druge vrste, svojim upornim radom došao je do onoga što je sada, a to je broj jedan u svijetu.
(Danas)
Bravo mirzo samo tako masallah
…skole “svetozar markovic”…
Inace nimalo me necudi nebriga drzave za talente kojih je nas narod prepun – gdje god da odemo iz ove rupe postizemo sjajne rezultate u svim oblastima, samo u srbiji se davimo pod zulumom save savanovica.
Zahvaljujuci nebrizi drzave ovaj decko nema zadovoljavajuce uslove za treniranje a da ne govorim o svim onima koji imaju neotkriveni talenat.
Glede imena skole – pa jeli to normalno da se ni svaka stota skola u sandzaku ne naziva po nekom znamenitom bosnjaku? Taj nacin tihe represije nad nama je neprihvatljiv i neodrziv…
kakve veze sandzak ima sa bosnjacima? i zasto bi se uopste nazivao sandzak?nema sandzaka otisli su turci pomirite se vise s tim,bosna je nezavisna drzava nije pod turskom vise srbija takodje,crna gora vazda bila nezavisna…. neka turska manjina da trazi neki sandzak prvi bi glasao za to…zar bosnjaci nemaju bosnu u kojo su ravnopravni narod sa srbima i hrvatima….ne mozes u jednoj ruci da nosis fetihovu zastavu u drugu zastavu kotromanica jedna drugu ponistavaju…odlucite se sta ste…
Sandzak je postojao stotinama godina i etablirana je istorijska cijelina bas kao sto je slucaj i sa provansom u francuskoj koja nekada bijase samo jedna od rimskih provincija. Nasi sandzacki lideri bi trebali poraditi na bratimljenju nasih regija – sandzak i provansa – jer su i jedan i drugi pravi raj na zemlji 😀
nema sandzaka 1912 smo rjesili sve to oslobodili vas od turaka jer ste vi bili nesposobni 🙂