Narodni poslanici Stranke pravde i pomirenja u Skupštini Srbije podržali su ranije predloženu ideju u Prijedlogu budžeta da se uvećaju prihodi obrazovanja općenito. Akademik Zukorlić istakao da je pitanje finansiranja obrazovanja, a posebno visokog obrazovanja tema preko koje se ne bi smjelo tako brzo preletjeti.
„Ono što imamo u visokom obrazovanju jeste da je to jedinstven slučaj u cjelokupnom trošenju državnih sredstava, odnosno sredstava građana gdje zapravo imamo državu, odnosno Vladu čija uloga je jedino da novac da i poslije toga mi više ne znamo šta se s tim novcem dešava. Ne morate biti ekonomski stručnjak da samo malo zavirite u to kako se određeni fakulteti na univerzitetima finansirauju, gdje se još pojavljuju tzv. dodatni prihodi, dodatna sredstva, nešto što apsolutno nema uporišta u zakonu. Nažalost država i nadležni organi su na neki način prihvatili da budu poraženi od strane određenih struktura, oligarhijskih grupa i pojedinaca koji su se izborili za neku vrstu nadzakonskog statusa, to je gospodo nedopustivo, ne samo zbog određene političke i zakonske nekorektnosti već se time otvara prostor za još gore i gore stanje u visokom obrazovanju.“
On je pozvao nadležne organe da se dalje svi zajedno pozabave ovim pitanjima ako žele da spase obrazovanje od potpunog kolapsa.
„Zapravo ko prati ovih dana i ovaj pokušaj obračuna sa legalno izabranim državnim organima, Vladom i općenito vlastima u povodu osporavanja doktorata gospodina Ministra finansija, što je zapravo samo sredstvo za jedan politički obračun, ako iole imate bistro oko da promatrate detalje zaključit ćete da ovdje apsolutno nikakve veze nema nastojanje da se sačuva akademska čestitost, i samo uvođenje pojma neakademsko ponašanje je još jedna akrobatika, odnosno demagoška deformulacija kojom se nešto treba osporiti a ustvari sam pojam neakademsko ponašanje niti je akademski, niti je zakonit. On zapravo otvara jedno novo polje slobodnog procjenjivanja određenih ljudi koji su na pozicijama u visokom obrazovanju i koji mogu bilo šta proglasiti neakademskim ponašanjem. Sa druge strane mi imamo na stotine primjera negacije činjenica, negacije naučnih istina, nepoštivanje osnovnih metodičkih, misaonih i naučnih principa u pogledu zauzimanja određenih stavova. Naravno, ne bojimo se mi da se iz univerzitetskih krugova dobijaju nove ideje pa makar i po političkim pitanjima ali to mora biti obrazloženo argumentima boljitka općenito za društvo i državu a kada se priča o akademskoj čestitosti i neakademskom ponašanju pojavljuje od strane ljudi koji su proteklih godina ojadili visoko obrazovanje i bili simboli neakademskog ponašanja, učestvovali u raznim aktivnostima, organima kroz sukob interesa direktno prkoseći zakonu, kršeći zakonske norme a danas se kroz razne mikrofone raznih televizija i raznih tijela, pa čak i nekih etičkih odbora i određenih pozicija pojavljuju kao spasitelji akademske čestitosti i navodne borbe protiv neakademskog ponašanja. Meni ovo nije samo pitanje obračuna sa Ministrom finansija i sa Vladom, meni je ovo mnogo više. Ovo je pokušaj da se ispod kišobrana univerziteta u dubokoj hladovini štiteći se pojmom autonomije univerziteta zapravo gomilaju razne destruktivne energije koje mogu da nas koštaju jednog potpunog debakla u visokom obrazovanju.“
Zaključio je da se ovo treba shvatiti kao alarm i da se na svim nivoima uključujući i Odbor za obrazovanje, uključujući određene druge strukture pozabave ovim pitanjem ako hoće da iskoriste poslednje trenutke i spase ono što se spasiti može.
