Mustafa Busuladžić rođen je 1. aprila 1914. godine u Gorici kod Trebinja, od oca Smaila i majke Emine. Nakon završenog mekteba i osnovne škole u rodnom mjestu, upisao je Elči Ibrahim-pašinu medresu u Travniku, gdje završava dvije godine medrese. Druge dvije godine je pohađao u Gazi Husrev-begovoj medresi u Sarajevu, gdje je maturirao. Diplomirao je na Višoj islamskoj šerijatskoj školi u Sarajevu 1941.godine.
Busuladžić je bio poliglota. Govorio je pet stranih jezika: arapski, turski, italijanski, francuski i njemački jezik. Proveo je dvije godine u Rimu na postdiplomskim studijama iz orijentalistike i članke iz ove oblasti objavljivao u italijanskim časopisima ,,Mondo Arabo” i ,,Oriente Moderno”.
Radove je objavljivao u tadašnjoj islamskoj periodici: Novi behar, Muslimanska svijest, El-Hidaje, Glasnik VIS-a; kalendarima Islamski svijet, Narodna uzdanica i Gajret. Objavljivao je i u drugim glasilima kao što su: Kalendar Hrvata, Večernja pošta, Naša domovina i druge publikacije, a bio je i saradnik Hrvatskog dnevnika iz Zagreba i sarajevskog Osvita. Najviše radova objavio je u Glasniku VIS-a (23), Novom beharu (20), El-Hidaji (17) i kalendaru Narodne uzdanice (5).
Povodom smrti dvojice istaknutih bosanskih alima Derviša Korkuta (1943.) i Mehmed-ef. Handžića (1944.) napisao je radove Životno djelo Derviša A. Korkuta i Handžić kao nastavnik.
Naslovi nekih njegovih radova su: Kur’an i uporedno proučavanje religije (Glasnik VIS-a, god. IX, 1941, br. 4-5, str. 119-131); Razmišljanja o Bogu i religiji (Glasnik VIS-a, god. VI, Odnos muslimana prema nemuslimanima (Glasnik VIS-a, god. XII, 1944., br. 4-5, str. 72-81); Uzroci napretka prvih muslimana (Glasnik VIS-a, god. XI, 1943., br. 11-12, str. 261-269); Muhammedova, a.s., deklaracija o pravima i dužnostima čovjeka (Gajret, god. 1940., br. 1-2, str. 29-30); Dužnosti i njihov smisao u našoj sadašnjici (El-Hidaje, god. VI, 1942/1943., br. 12, str. 329-333); Socijalni duh islama (Novi behar, god. X, str. 1937., br. 17-19, str. 219-220); Misli o sudbini naroda i zajednica u povijesti (Novi behar, god. XVI, 1944., br. 19, str. 293-296); Kult golotinje (El-Hidaje, god. VIII, 1944/1945., br. 7-8, str. 220-225); Gazalija kao pedagog (Narodna uzdanica, god. 1940., str. 177-178); Carlyleov sud o Muhammedu, a.s. (Narodna uzdanica, god. 1944., str. 113-117); Nekoliko protuvjerskih običaja kod nas (u tri nastavka u Novom beharu, god. XVII, 1945., brojevi 3, 4 i 5).
Neke od svojih dužih radova Busuladžić je objavio u Sarajevu kao zasebne publikacije, a to su sljedeći radovi: Ebu Nasr el-Farabi (1934.); Jedna sjajna stanica islamske historije (1935.); Osman-paša Resulbegović (1939.); Muslimani u sovjetskoj Rusiji (1943.); Problem derogacije u islamskom pravu (1944.); Prvi prijevodi Kur’ana u svijetu i kod nas (1945.).
Mustafa Busluladžić je imao aktivan predagoški rad. Predavao je u sarajevskoj Šerijatskoj gimnaziji, Ženskoj medresi, Realnoj gimnaziji i Srednjoj tehničkoj školi. Bio je jedan od najplodonosnijih bošnjačkih mislilaca, a iz njegovog intelektualnog opusa bi se posebno moglo izdvojiti djelo ,,Muslimani u Sovjetskoj Rusiji” u kojem je opisao teško stanje muslimana u carskoj Rusiji koje se još više pogoršalo nakon dolaska boljševika na vlast.
Hifzija Suljkić o rahmetli Mustafi Busuladžiću u Hikmetu piše: ”Bio je jedan od najplodnijih autora predratnog muslimanskog intelektualnog kruga. Objavio je preko stotinu različitih napisa, rasutih diljem tada šarolike muslimanske i jugoslovenske štampe. Njegova prva i osnovna ideja, izvor svake inspiracije bio je islam – kristalno čist, nepatvoren i jasan, jednako distanciran i od sinkretizma modernista i od učmalog formalizma niže uleme.”
Mustafa Busuladžić pored toga što je bio antifašista bio je i antikomunista. Govorio je: ,,Nauka i filozofija nisu mogle otkriti smisao života, otkrila ih je vjera.” Isticao je: ,,Ateizam je žig sramote otisnut na ljudski razum.” Tvrdio je: ,,Zapad je izgubio religiju, a samim tim i moral.” Mustafa je upozorava na opasnost komunizma i ateizma što ga je koštalo života. Prilikom pretresa njegove kuće najviše su gledali knjige i tražili nekakve spise i odnijeli 800 knjiga jer je Mustafa mnogo čitao, po cijelu noć…
Mustafa Busuladžić, jedan od najvećih bošnjačkih intelektualaca 30-ih i 40-ih godina 20. stoljeća ubijen je u 31. godini života. Njega je 1945. godine uhapsila nova komunistička vlast u Jugoslaviji, te na vojnom sudu osudila na smrt. Smrtna kazna je izvršava ubistvom 29. juna 1945. godine. Mustafa je i noć uoči strijeljanja proveo u učenju Kur’ana. Komunisti su ga usred noći odveli kod željezničke pruge u sarajevskom naselju Velešići i strijeljali. Očevici su kazali da je pred strijeljanje bio veoma smiren i dostojanstven. Pored pruge su nakon tog čina ostale njegove polomljene naočale i kuršumom probušen fes.
Ako mogu ubit tebe,
Tvoje knjige neće moć,
Ya, Mustafa,
Rana zvijezdo duge noći.
Sarajevo nijemo strijepi crni dan,
Odvedoše nam Mustafu u zindan,
Kopa mezar briše ćelo ledeno,
Šta će biti sa islama voljenog.
Ako mogu ubit tebe,
Tvoje knjige neće moć,
Ya, Mustafa,
Rana zvijezdo duge noći.
Još jedanput grad pogleda bijeli,
Bistrim okom sve munare izgrli,
Pucali su preko prsa ćafiri,
Rujni sabah sarajevski zamiri.
Ako mogu ubit tebe,
Tvoje knjige neće moć,
Ya, Mustafa,
Rana zvijezdo duge noći.
Noć je prošla propali su zlotvori,
Pocrkali manji neg se rodili,
Svako pita gdje je mezar Mustafin,
Nad Sarajvom šehid bdije učeni.
Ako mogu ubit tebe,
Tvoje knjige neće moć,
Ya, Mustafa,
Rana zvijezdo duge noći.
Za Avliju priredila: Mersada Nuruddina Agović
Došli smo do toga da je važno samo da je umro ili stradao kao musliman.Znači bilo komunista ili fašista na nišanu je polumjesec i zvijezda,što opet znači da smo za vreme komunizma svi bili skriveni muslimani,kao i drugi koji su bili pripadnici drugih religija,a da smo se žestoko okoristili komunističkim dobrima( dobar život,školovanje,putovanje po morima i dr. zemljama).Što opet znači da smo prevrtljivci kakve svijet nije vidio. No ,da li smo zaista pravi muslimani?Da li smo stvarno toliko veliki,ma šta to značilo,da možemo da oprostimo?
Боравећи у Риму, једно вријеме био је спикер на радиостаници Рим која је емитовала програм на хрватском језику, гдје се пропагирала фашистичка идеологија каква је тад била на власти у Италији и новоформираној НДХ.Након ослобођења Сарајева 1945. нове комунистичке власти су похапсиле све профашистичке идеологе из овог града. Бусулаџић је ухапшен у првим рацијама и затим је пребачен у војни затвор који се налазио у тадашњој Осман-пашиној касарни гдје је дјеловао Војни суд. Тај суд га је заједно са Атифом Хаџикадићем, усташким градоначелником Сарајева осудио на смрт стријељањем.
A kako se mogo goloruki bošnjački narod odbranit od četničke kame i odakle mu oružje.Razmisli a ne tek tako pisat.Allah mu podario lijepi dženet.
Ček, a kamo fašistički momenat u biografiji?