Zašto birati Zukorlića, a ne Kavazovića za reisu-l-ulemu

Ono što muftiju Zukorlića posebno izdvaja jesu njegova kapitalna djela Drevna Bosna i Academia

Kako se približava datum izbora za reisu-l-ulemu, 12.10.2019. godine, faktori koji su do sada, u velikoj mjeri, kontrolirali Islamsku zajednicu, očigledno zabrinuti zbog eksplozivnog rasta popularnosti dr. Muamera Zukorlića, kroz naručene analize i stavove, pokušavaju pokolebati  pripadnike Islamske zajednice u BiH nastojanjem da na njih prenesu sopstveni strah za svoje pozicije, interese i privilegije, a zbog sve izvjesnije pobjede muftije Zukorlića na izborima za vrhovnog vjerskog poglavara.

Pobjeda muftije Zukorlića na izborima za novog vjerskog lidera jedino nije u njihovom interesu, kao ni u interesu pripadnika neformalne grupe od čijeg uticaja dosadašnji reis nije našao načina da se odbrani, a koja je u sarajevskoj džematskoj čaršiji poznata pod živopisnim imenom “Gibethana”.

Zašto je po njima (čitaj: za njih) opasno da muftija Zukorlić postane novi poglavar muslimana u Bosni?

Vjernici znaju da onaj koje uspio spasiti Islamsku zajednicu iz čeljusti Miloševićevog, Koštuničinog i Tadićevog režima, i to usred Srbije, od tajnih saveza Ankare, Beograda i Sarajeva, jedini ima snage istrgnuti Islamsku zajednicu u BiH iz kandži KOS-a koji se i dalje ne odriče ove najvažnije institucije muslimana Balkana.

I više od toga, pored dosljedne borbe za slobodu i dostojanstvo muslimana u Sandžaku i Srbiji, muftija Zukorlić je za 23 godine, koliko je obnašao ovu časnu funkciju, osnovao brojne ustanove i institucije po kojima je Islamska zajednica u Srbiji nadaleko poznata: odgojno-obrazovni sistem od dječijih vrtića do Univerziteta; Media centar u čijem sastavu su novine Glas islama, TV Sandžak, radio Refref, portali; vakufske kuhinje u kojima se svakodnevno, u svim gradovima Sandžaka, hrani preko 2.5 hiljade ljudi, bez obzira na nacionalnu i vjersku pripadnost; najuspješniju izdavačku djelatnost; mrežu škola Kur’ana Časnog, te inicirao i predvodio osnivanje nacionalnih i kulturnih institucija preko kojih je uspio povezati Bošnjake od Kanade preko Zapadne Evrope do Australije.

Kandidatura muftije Zukorlića spasila legitimitet izbora

Muftija Zukorlić, bez obzira na konačne rezultate izbora za reisa, svojom kandidaturom uspio je sačuvati legitimitet izbornog procesa.

Prema prvim zvaničnim informacijama, sa početka izbornog procesa bilo je četiri kandidata, a onda su se počele dešavati “jako interesantne stvari”.

Sada kada su ostala dva kandidata – Zukorlić i Kavazović,  jasno je da su prethodna dva kandidata, zapravo, bili fiktivni, a ne stvarni kandidati sa ulogom osiguranja legalnosti, ali ne i legitimnosti izbora reisu-l-uleme.
Kao što je de facto istina da se muftija Dedović povukao nakon što je to ranije učinio Smajić, zbog muftije Zukorlića.

Mediji koji su ga, koliko jučer, čejrečili zbog izjava u Švicarskoj o “Vlahu” koji nam neće vladati Srebrenicom, dosadašnjeg reisa predstavljaju “duhovnikom” dok muftiju Zukorlića nazivaju “buntovnikom”.

Međutim, što je od velike važnosti i garantira u najvećoj mjeri slobodu i autonomnost Islamske zajednice jeste ono što muftiju Zukorlića najsnažnije preporučuje za ovu časnu poziciju.

Za razliku od “duhovnika”, čija je većina vakufa, posebno onih u najvećem medžlisu u BiH, i dalje pod okupacijom “narodne vlasti” koja i zbog toga odbija da potpiše ugovor sa Islamskom zajednicom, “buntovni muftija”, u državi Srbiji,  uspijeva “zakonski”, i pored paralelizma koji je trebao biti izgovor za negativan odgovor, vraćati jedan po jedan vakuf u Sandžaku, kao jedan od najvećih zaloga za potpunu slobodu i autonomnost Zajednice.

Najveći dokaz ovoj tvrdnji jeste vraćanje najvažnijeg vakufskog dobra – zgrade Islamskih ustanova na glavnom trgu, Trgu Gazi Isa bega Ishakovića u Novom Pazaru.

Reisu-l-ulema Kavazović je dobar čovjek, dobar musliman, koji je imao počast da u zadnjih sedam godina predvodi Islamsku zajednicu i u tom periodu da svoj maksimum. Činjenice da je nekoliko puta tokom ovih sedam godina nudio ili najavljivao ostavku zato što se očito nije mogao izboriti za samostalnost u odlučivanju, ali mu to nije dozvoljeno od strane onih koji time štite svoje lične interese i zajedničkih mentora, to i potvrđuju. Poznavajući  ga, gotovo smo sigurni da i on sam u dubini svoje duše priželjkuje da ovog puta na čelo Islamske zajednice dođe neko poput muftije Zukorlića.

Tvrdnja da je pitanje paradžemata riješeno prosto je netačna. Guranjem ovog i sličnih problema pod tepih samo dalje komplicira njihovo rješavanje i uvećavaju se negativne posljedice.

A jedan od ključnih  razloga tog neuspjeha  je primjetna redukcija autoriteta uleme u prethodnom  mandatu Reisu-l-uleme. Usljed vidne birokratizacije, centralizacije i depešizacije Islamske zajednice, vjerski autoriteti, posebno muslimanskoj omladini, postali su pojedinci u krugovima izvan Islamske zajednice.
Muftija Zukorlić je, zahvaljujući svojoj predanoj borbi na svim poljima, snagom svoga duha, autentične misli i harizmi postao autoritet čak i onima koji nude drugačije modele organiziranja muslimana na ovim prostorima.

Zato on prije ostalih ima snage da kao budući reisu-l-ulema suštinski implementira ustavno načelo “jedinstvo dina i ummeta”.

Ako za više od dvije i po decenije protivnici muftije Zukorlića nemaju težu primjedbu od optužbi za moćne automobile i navodni rasipnički život, to je, zapravo, veliko priznanje.

Tačno je da se dr. Zukorlić od svih ostalih razlikuje po pitanju percepcije i prezentacije dostojanstva ne prihvatajući lažnu skromnost, prisutnu kod mnogih ličnosti sa važnih pozicija koji se voze u skromnim automobilima, a to često nadomješćuju zloupotrebom položaja kroz nepotizam i korupciju. E, između ostalog, to ga i čini posebnim.

Zbog svega navedenog, ali i još mnogo toga što će tek biti napisano, pripadnici islama okupljeni oko Islamske zajednice u BiH na ovim izborima imaju priliku dobiti i Kapetana Gradaščevića i Džemaludina Čauševića u liku novoizabranog reisu-l-uleme.

Autor: Prof. dr. Admir Muratović

Član Sabora IZ-e u BiH