Za mnoge je to zatvoreni krug: smanjuje se proizvodnja, priliv noca, moć država da ispomažu socijalne fondove, ulažu u nove investicije, a raste samo nezaposlenost i siromaštvo.
“Mi, kao studenti, smo uplašeni. Jednom kada stupimo na tržište rada, desiće nam se da nećemo biti dovoljno plaćeni za nivo naših diploma.”
“Zaista nam treba reforma društva, ali mislim da još uvijek nismo za to spremni. Po meni, nema političara koji ima prihvatljiv projekat za to.”
“U 21. vijeku zaista nije normalno da još uvijek ima ljudi koji spavaju na ulici i umiru od gladi dok se bogati još više bogate, a siromašni postaju sve siromašniji.”
Nezavidnu situaciju priznaju i u Komisiji, gdje se vole poistovjetiti sa patnjama običnih Evropljana sa kojima, ruku na srce, nemaju ništa zajedničko.
“Sada na svojoj koži osjećamo posljedice finansijske i ekonomske krize i recesije. Kao rezultat toga, nezaposlenost je dostigla nivo nezabilježen u gotovo dvije decenije. Analize govore da se i evropska socijalna situacija pogoršava. Prihodi domaćinstava opadaju, a raste opasnost od siromaštva.Neke grupe su najteže pogodjene. Mladi, nezaposlene žene i samohrane majke se suočavaju sa pitanjem preživljavanja”, naglasio je evropski komesar za zapošljavanje i socijalna pitanja, Laslo Andor:
Da situacija bude gora, države su, sa izuzetkom Austrrije, Luksemburga i Njemačke, gdje smanjuju nezaposlenost, tokom godina krize iscrpile mogućnost socijalnih davanja, i sve se vrti u krug. Sa tim se ne bi složili sa evropskog vrha, gdje najavljuju: ova godina više neće biti godina postavljanja pitanja opstanka eura, što je, ako im je vjerovati, preduslov za zdravu ekonomiju, od Grčke do Irske i van granica eurozone, i konačno, ulaganja u nova radna mjesta.
