Narodni poslanik i predsjednik Srpskog pokreta Dveri Boško Obradović nastavlja sa nacističkim izjavama kojima na najgrublji mogući način vrijeđa nacionalna osjećanja Bošnjaka. On u autorskom tekstu za beogradski dnevni list “Danas” negira postojanje bošnjačke nacije, bosanskog jezika i želi zabraniti upotrebu termina Sandžak.
Prenosimo tekst Boška Obradovića u cjelini:
“U Srpskom pokretu Dveri, političkoj organizaciji porodičnih ljudi, nema ni grama mržnje ni govora mržnje prema bilo kome, a posebno ne prema našim komšijama i braći muslimanima u Raškoj oblasti.
Poznajem mnogo muslimana i izuzetno cijenim njihovo poštovanje tradicionalnih i porodičnih vrijednosti, njihov preduzetnički duh i poslovni moral, kao i lojalnost prema državi Srbiji.
Posebno cijenim veliki broj njih koji nisu poslušali poziv svojih političkih prvaka i odbili su da na predsjedničkim izborima glasaju za Aleksandra Vučića, jer su to smatrali krajnjim poniženjem i licemerjem. Aleksandar Vučić je prešao put od vatrenog i lažnog srpskog nacionaliste do evrofanatika i obožavatelja sultana Murata, i takvom čovjeku se jednostavno ne može vjerovati.
Političke kombinacije koje su zarad ličnih i partijskih interesa sa aktuelnom vlašću napravili pojedini politički predstavnici muslimana u Srbiji – sigurno ne odražavaju većinsko mišljenje naše braće iz Raške oblasti.
Dobro je poznato da nas povezuje isti jezik i porijeklo, podneblje i država u kojoj živimo i sudbina. U Dverima, za razliku od aktuelne vlasti, muslimani u Srbiji imaju pouzdanog sagovornika i saveznika za odbranu svih tradicionalnih i porodičnih vrijednosti do kojih i te kako drže. Zato su Dveri mnogo bliže muslimanima nego aktuelna vlast, jer smo za porodicu, a ne gej parade, za domaće preduzetništvo i zanatstvo, a ne subvencionisanje stranih firmi, za poštovanje vjere i religioznog načina života, a ne ateizam.
Da li ima tema oko kojih se ne slažemo? Ima ih i one su krupne i ozbiljne, ali nikada ne smijemo dozvoliti da budu prepreka našoj dobroj saradnji, komšijskim i bratskim odnosima. Nas Srbe vrijeđa kada se Raška oblast naziva Sandžak, jer nas to podsjeća na okupaciona vremena kada su naši preci nabijani na kolac i odvođeni kao djeca u janjičare. Sandžak je okupacioni termin iz vremena turskog ropstva, i za nas je prihvatljiv jedino naziv Raška oblast, ili – kako to nalaže zvanična teritorijalna organizacija Srbije – Raški upravni okrug.
Što se tiče pitanja jezika, pozivamo se na autoritet Vuka Stefanovića Karadžića, koji je smatrao da je srpski jezik jedinstven i da njime govore Srbi sve tri vjere: pravoslavne, rimokatoličke i islamske. Bosanski ili bošnjački jezik u tom smislu postoji kao regionalna varijanta srpskog jezika, i ne vidim zašto naša braća muslimani ne bi mogli govoriti srpskim jezikom u Srbiji. Potpuno je pogrešno reći da se time što govore srpskim jezikom negira njihova narodnost, jer onda narod ne bi mogli biti ni stanovnici SAD, Australije ili Austrije, jer Amerikanci i Australijanci govore engleskim jezikom, a Austrijanci nemačkim, bez obzira što između npr. engleskog u SAD i Velikoj Britaniji ima određenih razlika.
Razumije se da su naša braća muslimani u Raškoj oblasti narod, ali bošnjačka nacija je već politička konstrukcija koja miriše na separatizam. Nagledali smo se izmišljenih nacija, autonomija i republika na bivšem jugoslovenskom prostoru i dobro znamo i kako to počinje i šta su krajnji ciljevi. Niko nikome ne brani da se nacionalno opredeljuje kako god želi, ali se postavlja pitanje zašto muslimani u Srbiji ne bi bili Srbi muslimanske vjeroispovjesti? Ne samo zato što je većina porodica srpskog porijekla, već što je u pitanju koncept nacionalne države kakav postoji širom svijeta. Npr. u Francuskoj – svi su Francuzi, različitog porekla i vere. Mnoge porodice u Raškoj oblasti su prisilno islamizirane u vremenu turske okupacije i znaju svoje srpske korijene i čuvaju svoje pravoslavne porodične ikone. Niko ne treba i ne smije da bilo koga prisiljava da se vrati svom porijeklu, ali ne treba i ne smije ni da mu brani da to učini.
Bez obzira na ove filološke, religiozne, političke i historijske teme oko kojih možemo da se rvemo ljetnji dan do podne kao Marko Kraljević i Musa Kesedžija – treba da se okrenemo stvarima koji život znače i u kojima smo podjednako ugroženi od strane aktuelne vlasti: iseljavanje mladih u inostranstvo, nametanje antiporodičnih i antitradicionalnih vrijednosti našem društvu, domaća privreda i poljoprivreda, opstanak sela, socijalno ugroženi slojevi stanovništva…
Da ono što Dveri kažu prate i djela dokazali smo i na konkretnom primjeru kada smo Narodnoj skupštini predložili Deklaraciju o izražavanju počasti svim građanima Srbije nesrpske nacionalnosti koji su poginuli u ratovima za zajedničku nam otadžbinu Srbiju. Ova skupštinska deklaracija podrazumeva popis svih postradalih i njihovo pamćenje kroz podizanje spomenika. Uvek smo govorili i ponovićemo: žrtva koju su podnijeli pripadnici drugih vjera i nacija za slobodu Srbije treba i mora da bude poštovana duplo više u našem narodu i državi nego što je izraženo poštovanje prema Srbima koji su dali svoje živote za Otadžbinu. Zato nemam nikakve sumnje da će doći do razumjevanja između Dveri i naše braće muslimana u Raškoj oblasti, jer se nalazimo na istom zadatku odbrane i očuvanja naših tradicionalnih i porodičnih vrijednosti”, piše Boško Obradović za “Danas”.
Što se mene tiče zovem i zvat ću ga SANDžAK isto kao i ISTANBUL a ne carigrad, a oni mogu da zovu kako hoće.
nije vazno na koji jezik komuniciras sa ljudima, nego sta taj jezik govori,a odmah uz to ide i kakva djela cinis
nije vazno kojim jezikom govoris
vazno je sta govoris
mi muslimani svijeta govorimo razlicitim jezicima,ali kada klanjamo namaz svi klanjamo arapski,to znaci da jezik ne zblizava na nacin kojim te drugi razumeju,nego zblizava dobrota i istina u govoru
srbi koriste i stari bosnjacki jezik ali to nije nesto sto eto treba da se procjeni
nas Bosnjake ne da vrijedja kad kazu ono RS(republika krmska) nego nas boli ali dusa nas boli sto Ameri zabranise petom korpusu da tu gamad protjera do crnog mora
Sandžak – evropska prekogranična regija
0 COMMENTS
26. Oktobar 2013
Capture
Autor: Mersada Nuruddina Agović
Granice Sandžaka su potvrđene kroz historiju odlukom Berlinskog kongresa 1878.godine, Carigradskom konvencijom 1879.godine. Sandžak je bio autonomna pokrajina i njegova autonomija 1945.godine je ukinuta. Iste godine autonomnim pokrajinama su proglašene Vojvodina i Kosovo. Sandžak je podijeljen između Srbije i Crne Gore. Njegov sjeverni dio je uzela (jugozapadna) Srbija, a južni (sjeverna) Crna Gora. Međutim, uprkos tome ostala je međusobna povezanost Sandžaklija u historijskom i kulturološkom pogledu i ta veza kroz naredno vrijeme nije jenjavala, već naprotiv, jačala.
Regija Sandžak, kao što je poznato, je veoma bogata šumama, pašnjacima, rijekama, rudnicima, banjama i drugim prirodnim resursima. Ali, ipak moglo bi se kazati da je Sandžak danas područje niskog životnog standarda. Razlog tome je, između ostalog, i pogrešna razvojna politika država kojima je podijeljen.
Uzmimo kao primjer Rožaje, grad u južnom dijelu Sandžaka (sjevernoj Crnoj Gori). Teritoriju opštine Rožaje pokriva 20.924 hektara šume i šumarstvo i drvna industrija u ovom kraju je bio značajan potencijal za cijelu zemlju. Međutim, izvjesni politički subjekti su odlučili da nekadašnji poznati privredni gigant ,,Gornji Ibar” (fabriku za proizvodnju rezane građe) dovedu pod stečaj i raznim mešetarenjima bace ”na koljena”. Ova fabrika je svojevremeno zapošljavala oko 2.500 radnika. Na sličan način su ugašene i druge fabrike u Rožajama: ”Kristal” fabrika za proizvodnju stakla, ”Titex” fabrika za proizvodnju tekstila, ”Dekor” fabrika za priozvodnju papira. Danas je u Rožajama veliki broj nezaposlene omladine u opasnosti da se počne baviti kriminalom ili je prinuđena emigrirati u razvijene zemlje.
Nastala je erozija bošnjačkog nacionalnog tkiva i tzv. odliv mozgova u strane zemlje zbog hronične privredne i opšte zaostalosti ovog kraja. Tako jedan dio države ima znatno niži životni standard u odnosu na drugi, kao što je navedeni slučaj sa sjeverom Crne Gore u odnosu na preostali dio zemlje.
Modalitet koji ima punu podršku evropske unije
Danas se u zemljama regiona pronalaze modaliteti saradnje koji bi doprinijeli razvoju nerazvijenih područja. Kao rješenje problema sve češće se spominje prekogranična saradnja. Prekogranična saradnja u Evropskoj uniji je započela još 1990.godine kao izdvojena inicijativa Zajednice finansirane iz Evropskog fonda za regionalni razvoj. Evropska unija je kroz svoje djelovanje osmislila programe kojima pomaže razvoj nerazvijenih evropskih regija.
Prekogranična saradnja država sastavni je dio regionalne razvojne politike Evropske unije. Ova politika osmišljena je, upravo, s ciljem unapređenja ekonomske, kulturne, socijalne, privredne i druge saradnje regija, te smanjenja razlika u stepenu njihovog razvoja. U tom smislu, podrazumijeva mnoge tipove saradnji kao što su prekogranična saradnja (cross border cooperation), transnacionalna saradnja (transnational cooperation), međuregionalna saradnja (interregional cooperation)… Evropska unija ovakve vidove saradnji pomaže novčanim sredstvima iz planiranih EU fondova. Regije tako unapređuju svoj razvoj projektima sadržanih u programima Evropske unije.
Program prekogranične saradnje koji podrazumijeva uspostavljanje neke evropske prekogranične regije mora biti jasno formulisan. On mora imati utvrđenu strategiju regionalnog razvoja za regiju koja se proglašava evropskom prekograničnom regijom. Izrađuju se lokalne šeme za planirana područja. Izgrađuju se i jačaju kapaciteti za pripremu i realizaciju planiranih razvojnih projekata. U projekte se uključuju jedinice lokalne i regionalne samouprave, institucije za zaštitu kulturne baštine, ustanove zdrastvene zaštite, turističke zajednice, poljoprivredne i druge organizacije regije, angažiraju se regionalni koordinatori. Projekti za razvoj regije uključuju razvoj privrednih resursa, infrastrukture, izgradnju puteva, razvoj sistema telekomunikacije, zaštitu prirodnih bogatstava itd.
Primjera evropske prekogranične saradnje ima mnogo. Nedavno je realiziran poslovni projekat IR-OVE putem IPA programa Slovenija-Hrvatska. Cilj ovog projekta je održivi razvoj prekograničnog područja. Osposobljavaju se savjetnici za ocjenjivanje poduzetničkih projekata, predstavnici malih i srednjih poduzeća dobijaju priliku sudjelovati na prekograničnim poslovnim susretima, upoznati se s primjerima dobre prakse i primijeniti stečena znanja i vještine. Najmanje dvedeset projekata na ovom području procijenjeno je na osnovu kapaciteta za prekograničnu saradnju s ciljem otvaranja tržišta rada, stvaranja radnih mjesta u malim i srednjim poduzećima. Banke su nudile mogućnost finansiranja projekata i informiranja klijenata o sudjelovanju na javnim natječajima za pružanje usluga, izvođenju radova, te o pozivima za dodjelu bespovratnih sredstava u okviru projekata sufinansiranih iz EU fondova.
U Evropi postoje i prekogranične regije sa većim stepenom autonomije kao što je Južni Tirol u sjeveroistočnoj Italiji. Ovu autonomnu regiju čine dva područja: područje Trentina u kojem stanovnici govore italijanski jezik i područje Juznog Tirola, Bozen u kojem stanovnici govore njemački jezik. Na sjeveru regija graniči sa Austrijom. Svoju autonomnost Južni Tirol je dobio 1971.godine, a ulaskom Austrije u Evropsku uniju 1995.godine još više se poboljšala ova regionalna međugranična saradnja.
Rješenje sandžačkog problema
Ideja o Sandžaku kao prekograničnoj evropskoj regiji postaje sve jasnija i realnija. ,,Kako sada stvari stoje, u realizaciji ideje o Sandžaku kao evropskoj prekograničnoj ideji, ne bi trebalo biti prepreka i ona postaje sve realnija.’’- pišu podgoričke Dnevne novine. Tanjug prenosi: ,,Nakon što su u martu 2006.godine, dva mjeseca uoči referenduma za nezavisnost Crne Gore, Predsjednik DPS Milo Đukanović i predsjednik Bošnjačke stranke Rafet Husović potpisali sporazum koji tretira Sandžak kao prekograničnu regiju, svakim danom takva ideja postaje sve realnija.’’
Uprava Rožaja je nedavno primila predsjednika Evropskog društva za društveno političko obrazovanje Petera Šenera i generalnu sekretaricu Angelinu Adolps. Šener je u razgovoru sa gradonačelnikom Kalačem istakao da u Evropi postoje 182 prekogranične regije koje su formirane kao subjekti za uspostavljanje prekogranične saradnje. On je predočio prednosti takve komunikacije među opštinama koje se nalaze u različitim državama, a koje imaju interes da se udružuju radi unapređenja ekonomskog i drugog razvoja. ,,Smatram da treba činiti ozbiljne napore da se prekogranična komunikacija unaprijedi’’ rekao je gradonačelnik Rožaja, prema pisanju portala ,,Vijesti’’.
Prisutni predstavnici Bošnjačke stranke su na sastanku potvrdili činjenicu da je Sandžak kao evropska prekogranična regija jedno od programskih načela stranke. Gosti su tom prilikom prenijeli poruku podrške od strane Karl-Heinz Lambertsa, predsjednika EU REGIO Maas-Rhine.
DPS stranka je izjavila: ,,Sandžak vidimo kao multietničku, multikonfesionalnu i multikulturalnu prekograničnu regiju, s transparentnom granicom, koja bi bila most spajanja, a ne zid razdvajanja Srbije i Crne Gore.’’ Hazbija Kalač, predsjednik BDZ u Crnoj Gori je izjavio da će jedan od prioriteta njegove stranke biti uspostavljanje prekogranične saradnje Sandžaka.
Ovog mjeseca je Glavni muftija Islamske zajednice u Srbiji Muamer ef. Zukorlić primio predsjednika Pokreta za promjene, jednog od lidera Demokratskog fronta i narodnog poslanika u Crnoj Gori Nebojšu Medojevića koji je jedan od političara koji u potpunosti razumiju i podržavaju koncept Sandžaka kao prekogranične evropske regije. Jasno je bilo da će jedan od najvažnijih interesa ove saradnje biti opći prosperitet, mir i sigurnost svih građana. Sagovornici su se saglasili po svim tačkama koje tretiraju razloge uspostave ove prekogranične evropske regije.
Nevladino udruženje (NVU) ,,Sandžak EU regija’’ čije je sjedište u Bijelom Polju zalaže se za uklanjanje barijera na razvojnom putu opština na području Sandžaka. Ovo udruženje je multinacionalno. Održana je tribina ,,Sandžak EU regija’’ u Bijelom Polju na kojoj je bilo govora o kulturološkoj i ekonomskoj regionalizaciji Sandžaka.
Sandžački Bošnjaci iz ljubavi prema svom zavičaju i svom identitetu kojeg čuvaju na ovim prostorima ponosni su na korištenje prefiksa ,,sandžački’’ u imenovanju naziva manifestacija, sportskih i drugih druženja ( poznate ,,Sandžačke igre’’).
U Briselu, administrativnom centru Evropske unije prošle je godine otvoreno Predstavništvo Centra za održivi razvoj turizma ,,Sandžačka kuća’’.
S druge strane, neki politički subjekti u zemljama regiona već duže vrijeme rade na širenju predrasuda, dezinformacija i neosnovanog straha od regionalizacije Sandžaka. Njihovo djelovanje je rezultiralo time da se sam naziv ,,Sandžak’’ što manje izgovara među zavedenim pravoslavnim stanovništvom. Zbog toga su mijenjani nazivi ulica, organizacija i institucija koje su u svom nazivu sadržavale ovaj prefiks. Zbog ovakvih predrasuda je u Bijelom Polju, na primjer, hotel ,,Sandžak’’ preimenovan u hotel ,,Bijela rada’’.
Prema mišljenju kompetentnih subjekata, uspostavljanje evropske prekogranične regije Sandžak riješilo bi mnoge postojeće probleme:
– Poboljšao bi se ekonomski razvoj regije
– Omogućila bi se socijalna inkluzija stanovništva. Procesom socijalne inkluzije omogućilo bi se građanima koji su u riziku od siromaštva i društvene isključenosti, da dobiju mogućnost i sredstva za uzimanje učešća u donošenju odluka koje utiču na njihove živote, te učestvuju u ekonomskom i kulturnom razvoju društva.
– Sandžak bi postao privlačnija regija za investiranje.
– Potencijalni investitori ne bi morali tražiti brojne dozvole od lokalnih do regionalnih vlasti, već bi jednostavnije riješavali proceduru investiranja u svoj projekat.
– Sandžačka dijaspora podržala bi (i podržava) razvoj Sandžaka kao evropske prekogranične regije.
– Povećala bi se naučna, sporska i svaka druga saradnja bez granica, umno i kreativno stvaralaštvo
– Kao 183. evropska prekogranična regija, Sandžak bi mogao koristiti novčana sredstva koja dobijaju evropske prekogranične regije iz EU fonda.
– Mogao bi sarađivati sa drugim evropskim prekograničnim regijama i u slučaju nepogoda računati na njihovu pomoć koja je danas među ovim regijama uobičajena, kao na primjer u slučaju elementarnih nepogoda.
– Carinske olakšice bi bile veće
– Trgovina bi bila unaprijeđena
– Cijene bi bile niže
– Izbor proizvoda bi bio veći
– Životni standard bi bio bolji
– Kao posljedica toga kriminal bi se smanjio
– Na tržištu rada bi bio veći izbor usluga
– Unaprijedili bi se multinacionalni odnosi
– Brže bi se dobijala državljanstva za stanovnike koje granica razdvaja
– Lakše bi životno fukcionirali žitelji koji imaju kuću u jednoj državi, a zemlju (njive) iza granice, u drugoj.
– Slobodnije bi se putovalo
– Turizam bi se brže razvijao
– Brže bi se razmijenjivala iskustava, znanja i vještine
– Razvoj slobodnijeg ambijenta bi razvijao prijateljstva i saradnje među pripadnicima svih etničkih grupa
– Zaustavila bi se erozija bošnjačkog nacionalnog tkiva i tzv.odliv mozgova u strane zemlje
– Pokrenuli bi se moderni razvojni projekti
– Angažirali bi se koordinatori za međuregionalnu saradnju, dijasporu, obrazovanje, kulturu, ekonomiju, sport itd.
– Evropa bi podržala rješavanje sandžačkog pitanja koje je na opće dobro Bošnjaka i svih drugih naroda.
– Srbija i Crna Gora bi osiguravanjem bržeg društveno-ekonomskog razvoja regije Sandžak ubrzale ulazak svoje zemlje u Evropsku uniju.
U predstojećem periodu neophodno je utvrditi i jasno formulisati stepen autonomnosti Sandžak EU regije i u tom cilju otpočeti razgovore u kojima bi se utvrdili i modaliteti realizacije ovog modernog evropskog projekta. (Saff br.349
DN-puno zboris ali malo -kazes!?Uvezan si u proslost-k'o poskok u -procep!Mi smo Bosnjaci a ne neka vjerska sekta!Ako ti to smeta -marsh kod neuropsihijatra da ti chupa -zube…!!!
svaki srbin zna
da je posto od Turcina
E moj efendijo, akademice. Pa na sta je SERbska eLITA spala kada se ona poziva na jednog razjarenog dverjanina? Na jednog ostrascenog klipana, cacanskog udava?
Propali ste dibidus!
hahahaha
E baš mu lijepo stoji ova šajkača sa kokardom. Sad bi mogao pravo u partizane.
Pa takvi su i isli u partizane krajem 44e i pocetkom 45e. Do tada u srbiji je lakse bilo naci srbina koji redovno pere zube nego partizana.
da takvom nacistickom politiko srbija nemoze ni u madjarsku a ne u evropu. na to netreba iskljuciti 40 dana. nego oduzrti zvanje ministra
vladajuca partija je videla da preko sandzaka dobijaku mnogo sta od turskr od arapskoh bogatih jemals. zato se i respektuje trrmin sandzak i narod bosnjacki
.sta moze rusija da da i pomogne. neke neuporrebljive avione.koje opet remontuju Rudi a to opet debelo kosta.ali sta narodu to koristi.
fabrike zaposliti narod da ima redovan licni dohodak.
istina je. rusija je najveci uvoznik proizvoda iz srbije.
SANDŽAK JE TO OBRADOVIĆU .Čuvajte se Sandžaklije.U skupštini Srbije niko ne reagira na četničke stavove Obradovića osim normalno BDZ .Đubre opet spominje hrvatski jezik kao da je to varijanta srpskoga.Lako ti se kurčiti u Beogradu .Nemoj Obradoviču prizivati belaja jer bi ti i Beograd mogao bit tijesa uskoro.
Dveri su – ‘rdja koja se lijeci pojacanom dozom- acetne kiseline !!!
Zanimljivo je to da je Bosku drazi Ilirski tj staro Bosnjacki ili Albanski naziv za rijeku nego Turski naziv za cijelu regiju..ILIR na Albanskom znaci slobodan a sluga se kaze Sherb-ues-Serb-ISH kod Kelta-Iraca na pr.A ako bas ne zeli Turske nazive za Sandzak I Balkan neka koristi izvorne- Bosna i Iliricum.mi se necemo ljutiti.
Naziv Raska regija je izmislila SANU 80-tih bas kao sto je masinbravar Jovan Deretic izmislio srpski naziv za Balkan bre..Jovan je posrbio Germanski naziv Helm.Helm-et znaci slem [ratnicki ] na njemackom, Slavenski naziv za Balkan ne postoji.
Raska dolazi od rasha a to se u zargonu moze prevesti kao padina nizbrdica..Ko ne vjeruje da je to ilirski naziv neka zna da 75% rijeka u Bosni Sandzaku i Crnoj Gori nosi Ilirska imena.
Na pr Lim u starim knjigama Ljum [Lum ] rijeka Vapa [Topla] selo Krce [Kryce raskrsce] Cetina Djetina od QeteTiha rijeka, Ibar od i bardh bijela rijeka, Crnogorc Lubarde [lumbardhi bijelo rijecani] Drina od drini,brza rijeka, Drini i Bardh bijeli drim rijeka na Kosovu, Sutla od Syt [Oci] i la [umiti oprati-bistra pere oci.Selo Pruzani kod Tutina od rijeci prushe sto znaci zar jer su na tom mjesti stari Bosnjaci Iliri spaljivali mrtve..Tutin po nasoj ilirskoj kraljici Teuti koja je kao udovica naseg cara Agrona sama vladala Bosnom
Kada Obradovic vredja i negira Bosnjake, bosanski jezik i Sandzak ,Rasim Ljaic nema hrabrosti da stane u odbranu Bosnjaka, bosanskog jezika i Sandzaka.
Muamer Bacevac narodni poslanik u skupstini Srbije, preplasen izbecenih ociju popusta kravatu i cuti,
Enes Imamovic takodje cuti, i ceka instrukcije od Sulja.
Sulejman Ugljanin je zbog svoje nesposobnosti , dao ostavku na mjesto nrodnog polanika u skupstini Srbije.
Postavlja se pitanje zasto Sulejman Ugljanin nije podnio ostavku i na mesto predsednika BNV.
Ako je nesposoban ,a jeste da nas prestavlja kao narodni polanik , kako je onda sposoban da bude predsednik BNV,
Svi oni treba daidu na smetliste politicke historije i da se jenom al za svagda skinu sa grbace naroda i prepuste kormilo onima koji umeju da zastupaju interese Bosnjaka i Sandzaka !
Sandzak ne postoji i tu je u pravu! Ostalo se u vecini ne slazem, Vucic je na dijelu pokazao zrelost i svima ruku pruzio, e sad ko odbije tu ruku taj je fasista.
Dobar i korektan tekst gospodina Boska Obradovica.Ne znam samo sta ova fotomontaza treba da predstavlja?Cetnistvo (ravnogorstvo) je u Srbiji potpuno legalno i zakonom dozvoljeno.Naravno da treba da bude legalno jer time odajemo postovanje nasim precima koji su se u jako teskom vremenu borili protiv fasizma i komunizma.Nema vece casti nego biti potomak ljudi koji su se borili protiv dva velika zla.
Znaci fasizam i fasisticka obiljezja su ozakonjena u srbiji? E pa svaka vam cast.
Uz to da ti napomenem da smo mi sandzaklije ponosni potomci onih koji su cetnicima dupeta zaprasivali olovom. I 40ih i 90ih. 🙂
Sandzak Sandzak Sandzak pa jos 1.000.000 puta SANDZAK pa taman svi crkli
Obradovic je Bugarski spiun i on najvise radi na stetu Srbije a sebi pridonosi male poene jer u Srbiji ima jos puno nacizma sovinizma a posebno prema Isllamu.
Klasicna desnicarska predizborna retorika
Obradovic je nebitna figura koja cini sve kako bi skrenula paznju na sebe a jedva je presla cenzus na izborima. Elem – problem nije on vec to da niko od pripadnika vecinskog naroda u skupstini ne reaguje kada obradovic vrijedja bosnjake. Eh na to se treba koncentrisati i to napadati!