Novi Pazar – Reagovanje Aide Salihović na tekst Žene u Novom Pazaru: Strah od ekstremizma, objavljen na portalu Slobodna Evropa 30.10.2015
Tekst pod nazivom Žene u Novom Pazaru: Strah od ekstremizma, objavljen na portalu Slobodna Evropa izazvao je burne reakcije Novopazarki i Novopazaraca na društvenim mrežama. Iako ovo nije prvi put da se građani i građanke Novog Pazara susreću sa medijskim provokacijama od strane mnogobrojnih portala, novinara i novinarki koji preuveličavaju probleme ovog grada, druga strana ove priče ne smije proći nezapaženo.
Žene u Novom Pazaru: Strah od ekstremizma
Na početku članka koji potpisuje novinarka Amela Bajrović, spominju se istraživanja sprovedena od strane nevladinih organizacija u Novom Pazaru, koja pokazuju da se ,,žene u ovom gradu ne osećaju potpuno sigurno i bezbedno u javnom prostoru, unutar porodice, posla kojim se bave i u okviru najšire zajednice.”. Neminovno je naglasiti da je zaista pohvalno da u gradu postoje organizacije koje se bave ovom problematikom, kao i da su istraživanja ove vrste i više nego potrebna, međutim, samom tekstu su nedostajale sljedeće informacije; O kakvom istraživanju se radi i koje su metode korištene prilikom sprovođenja istog? Da li je poznat broj žena koje su učestvovale u istraživanju i njihova pozadina (društvena, ekonomska, obrazovna, i sl.)? I da li je dostupan uvid u spomenuta istraživanja?
Ukoliko bi neko ko nikada nije dolazio u Novi Pazar pročitao spomenuti tekst, imao bi utisak da se radi o gradu u kojem žene smiju hodati samo pokrivene od glave do pete, gradu u kojem muškarci sa ,,vidljivim vjerskim obeležjima” hodaju okolo sa puškom u ruci, i kako je zaista rizično da ćete se (ukoliko ste žena) vratiti kući sa ožiljcima, povredama, ili u najgorem slučaju – nikako. U suštini, ne bi se stvorila slika grada čije su bašte kafića ljeti prepune muškaraca i djevojaka (pokrivenih, otkrivenih, obrazovanih, uspješnih, nasmijanih i sretnih), čije su ulice navečer preuske da prime sve ljude koji šetaju, čije su obrazovne ustanove pune studentica i profesorica koje neometano sprovode svoje dužnosti, i grada u kojem svake godine dobijemo po jednu novu doktoricu, advokaticu, ili ekonomistkinju čije nam oblačenje i spoljašnji izgled nisu prioritet. Cilj ovog teksta svakako nije da stvori iluziju o utopijskom Novom Pazaru, već da razbije predrasude koje se godinama unazad neopravdano utemeljuju i pripisuju ovom gradu. Socijalni slučajevi, zločini, nasilje nad ženama, koji se uporno i isključivo vezuju za vjerski ekstremizam, nikako se ne smiju ignorisati, ali u obzir treba uzeti i činjenicu da u gradu od skoro 150.000 stanovnika možete naići na različite stvari, koje ne mogu biti jedina i svakodnevna slika ovog multikulturalnog grada. Ne smije se zanemariti ni stopa nezaposlenosti od 54,34% u gradu sa najvećim procentom mladih, pa je nemile događaje realnije pripisati lošoj ekonomskoj situaciji, besposlenosti i nezadovoljstvu, što grad Novi Pazar ne čini ništa drugačijim od ostalih manjih gradova u Srbiji.
Uzimajući sve to u obzir, dolazimo do pitanja; zašto stalno taj Novi Pazar u novinama? Šta ga čini toliko drugačijim, zbog čega je toliko primamljiv, i zbog čega nas stalno ubjeđuju da trebamo živjeti u strahu, kada je situacija potpuno drugačija?
(Aida Salihović, rođena 17.06.1991. godine u Novom Pazaru, Republika Srbija. Osnovnu i srednju školu završila u rodnom gradu, kao i prvi ciklus studija Engleskog jezika i književnosti, na Državnom univerzitetu. U septembru 2014. godine upisala drugi ciklus (master studije) na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Sarajevu – Anglistika/Književni smjer.)
