Dan kada su ubijeni šestorica braće i otac

Nishad Tatarević, najmlađi ubijeni u porodici Tatarević iz Zecova kod Prijedora, da je danas živ imao bi 39 godina. Vjerovatno, oženjen i s djecom sada bi se igrao pored zasijanih kukuruza i pšenice pored kuće u ovom ramazanskom danu. Ili bi, kao i drugi radio jer, danas je radni dan, utorak, vreli juli. Njegova majka je Hava koja je živa i prkosi vremenu. Hava je bošnjačka i bosanska heroina koja je pored svega ostala živjeti. Ona se i danas sjeća svoga Nishada od prije 21 godine.

Istog ovog vrelog jula prije 21 godinu isti heroj s početka teksta, u istoj porodici i u istom mjestu ubijen je kao i njegovih još pet braće i otac.

GODIŠNJICA ZLOČINA NAD TATAREVIĆIMA: Danas je godišnjica njihovog ubistva. Godišnjica koja je 21. po redu. Godišnjica kada su šest sinova i otac u jednoj porodici odvedeni, ubijeni i još se ne zna gdje su im kosti. Još niko nikada nije sproveo istragu zašto i gdje su odvedeni, još niko nikada nije odgovarao za ovaj zločin počinjen u Prijedoru gdje se dogodio genocid nad Bošnjacima. Tačno se zna da su to bile i počinile srpske vojne snage sastavljene od domaćih rezervista i dobrovoljaca koji nikada nisu odgovarali za zločin nad porodicom Tatarević i nad mnogim zločinima u Prijedoru.

Republika Srpska koja je danas jedan entitet u BiH nastala je na ovom zločinu, nastala nad ubijenim Nishadom 1992. na današnji dan. Taj entitet uprljan je bošnjačkom nevinom krvlju, uprljana je Evropa koja je dozvolila da se na svojoj zemlji dogodi genocid. Predsjednik tog entiteta Milorad Dodik ne može, a da ne bude sukrivac ovog zločina jer je pravni sljednik onih egzekutora koji ubiše Nishada i njegove. On je predsjednik iste one Republike Srpske kojoj je bio predsjednik Radovan Karadžić koji je izvršio genocid, urbicid i sve druge cidove nad Bosnom i Hercegovinom i njenim nesrpskim stanovništvom. Milorad Dodik sa sebe lično može saprati krivnju ukoliko procesuira stvarne krivce i uhvati zločince i pokrene istragu koju porodica preživjelih Tatarevića čeka punih 21 godinu. Samo tada se može skloniti krivnja s njega. A do tada za Nishada i njegove izravno je kriv i odgovaran Milorad Dodik, predsjednik Republike Srpske, entiteta izraslog iz genocida bošnjačke Nishadove krvi, pod čijom zastavom je vojska RS-a ubijala, palila, klala, silovala, protjerivala sve što nije srpsko.

TRAŽIMO ODGOVORNE: Za ovaj zločin mora neko odgovarati, mora snositi posljedice. Ukoliko do sada nema pomaka da se istraga sprovede, mi preživjeli Bošnjaci prstom ćemo upirati u Milorada Dodika jer do njega je i na njemu osgovornost ovoga zločina nad Tatarevićima. Ukoliko nije on odgovoran neka nam onda kaže ko je odgovaran. Neka se izjasni. Eto, izjasni se Dodiče, izjasni se ti koji si naslijedio ratnog zločinca Radovana Karadžića i koji si predsjednik Republike Srpske, a koja je nastala nad Nishadovom krvlju i Tatarevićima, nevinim Bošnjacima Prijedora koje još uvijek tražimo. Neka je rahmet Nishadu, njegovoj braći i ocu, ali neka je i pokoj Dodiku jer pokoja mu treba da se suoči s prošlošću šta je RS radila Bošnjacima na čijem je on sada čelu.

Danas je godišnjica njihovog ubistva

Admir Muhić (danas Tatarević)

Muharem je rođen 25.05.1939.
Senad je rođen 28.04.1961.
Sead je rođen 09.06.1963.
Nihad je rođen 24.06.1968.
Zilhad je rođen 20.10.1969.
Zijad je rođen 06.05.1972.
Nishad je rođen 14.07.1974.

Svi su ubijeni 23.07.1992. u Zecovima kraj Prijedora.

Muharem je imao 53 godine.
Senad je imao 31 godinu.
Sead je imao 29 godina.
Nihad je imao 24 godine.
Zilhad je imao 23 godine.
Zijad je imao 20 godina.
Nishad je imao 18 godina.

Izvadak iz poeme

HAVA MAJKA PRIJEDORČANKA

U jednom je Božjem danu
Hava majka
Sinove izgubila
I svoga čo'jeka
Jedinog čo'jeka
I šest sinova
Sve ljepši od ljepšega
Sve jači od jačega
Sve mlađi od mlađega

…

Nishada
Zijada
Zilhada
Nihada
Seada
Senada
Još supruga Muharema
Da je samo sedam vlasi
Iz šake kose svoje istrgla
Zaboljelo bi
Hej šest sinova i čo'jeka
U jednom danu izgubila
I još srce njeno nije stalo
I kuca i drži je o životu

…

Odveli ih toga dana
Majka Hava
I čestita hanuma
Ni užinu spremila nije.
Odveli ih kasapini
Niz strme strane
Sela Zecova,
Niz obale
Ispod njihovijeh kuća
Odveli ih samo
Što su drugačija
Imena imali
Odveli su
Nishada
Zijada
Zilhada
Nihada
Seada
Senada
I supruga Muharema
Odveli ih
Bez milosti
Odveli ih i vratili nisu
O njima više ni riječ
Izustili nisu
Ni pokazali nisu
Gdje im je život
Bio prekinut
Na ovome svijetu dunjaluku
Ni gdje im kosti
Sada proživljenje čekaju

…

U šumama rastu
I bukva i hrast
I nikada još bukva
Nije pala na hrast
Samo zato što je hrast
Drvo na drvo neće
A čovjek čovjeka ubija
Zato što mu je samo
Ime drugo
Što nije kao njegovo
Njih sedmorica
Nishad
Zijad
Zilhad
Nihad
Sead
Senad
I suprug Muharem
Ostali su
Sa svojim imenima
I sada kada ih više nema
A njihovi katili
Više nisu
Sa imenima svojim
Oni imaju ime zločinca
I samo im je zločin ime
A genocid prezime
Druga imena nemaju

…

Taj zločin
Zli čin
Počinili su ljudi neljudi
Da, ljudi neljudi
Ljudi neljudi to su počinili
Životinje nisu
Životinje to ne bi
Niti umiju
Zvijeri to nisu počinile
Nego ljudi neljudi
Koji su imena gledali
Dok su ubijali
Oni su to počinili
Oni su gori od zvijeri
Oni su se Bogu usprotivili
I svemu što je
Muslimansko
Bošnjačko
Bosansko
Svemu što nije zlikovno
I svemu što je
Normalno
I moralno
I prirodno

…

A ko je uradio
Ovaj zli čin zločin
Havini domaći komšije
Počinili su to domaći
Komšije
Nisu drugi
Već domaći
Oni su dobro znali
Njih sedmoricu
Nishada
Zijada
Zilhada
Nihada
Seada
Senada
I supruga Muharema

…

Hava majka Prijedorčanka
Ne kune
I ne proklinje
Rukama
Po licu grijehe sa svijeta stire
Nakon Fatihe
I svakom poimenice obraz Miluje
– Dragi moj sine
Nishade
Zijade
Zilhade
Nihade
Seade
Senade
I mužu moj Muhareme
Halale šalje
Hava majka
Život daje

(Bošnjaci.net)