Srbija – Poznati advokat, aktivista za ljudska prava i analitičar Srđa M. Popović preminuo je u 76. godini u Beogradu, poslije kratke i teške bolesti, prenosi Anadolija.
Popović, koji je rođen 1937. godine u Beogradu i koji je nastavio voditi advokatsku kancelariju svog oca, u zadnjih deset godina bio je poznat kao advokat porodice ubijenog premijera Srbije Zorana Đinđića.
Još sedamdesetih godina u bivšoj SFRJ je branio mnoge tadašnje političke disidente i javnosti poznate osobe, poput Dobrice Ćosića, Vuka Draškovića, Vojislava Šešelja, Željka Ražnatovića Arkana, Andrije Artukovića, Franje Tuđmana…
Proslavio se braneći optužene kojima se sudilo u političkim procesima iz tog vremena: Mići Popoviću, Gojku Đogi, Mihajlu Mihajlovu, Leonidu Šejku, Mihailu Markoviću, Dragoljubu Mićunoviću, Nebojši Popovu, Kosti Čavoškom, Dušanu Makavejevu, Želimiru Šeksu, Dobroslavu Paragi, Ivanu Zvonimiru Čičku…
‘Milošević je velika opasnost’
O njemu je 1976. godine pisao časopis Times navodeći: “Popović, dugo žigosan čovjek u Jugoslaviji, jer je jedan od hrabrih muškaraca i žena koji brane progonjene zbog njihovih uvjerenja…”
Srđa Popović je postao poznat u javnosti nakon izjave o ulozi tužioca i odbrane na sudu rekavši: “Branio bih i [četničkog komandanta i osuđenog ratnog zločinca Dragoslava] Dražu Mihailovića i [bivšeg komunističkog lidera Aleksandra] Rankovića, da mu je bilo suđeno i [svećenika Alojzija] Stepinca, a možete dodati i bilo koje ime.”
Srđa Popović bio je jedan od velikih protivnika režima Slobodana Miloševića i jedan od prvih intelektualaca koji je na njega ukazivao kao na “veliku opasnost”.
Osim toga, Srđa Popović je pokretač nedjejnika Vreme 1989. godine, u kojem su radili novinari koji su ušli u sukob s vlastima i Miloševićevom politikom.
U Srbiji je u zadnje tri decenije zbog svojih stavova proglašavan “izdajnikom srpstva”, “heretikom” i “zloduhom”.
Za intervenciju NATO-a
Politiku Srbije prema kosovskim Albancima nazivao je samoubilačkom, a 1991. godine je izbjegao u SAD.
Jedan je od rijetkih srpskih intelektualaca koji je prije intervencije NATO-a na Kosovu 1999. godine naglašavao da se ratni sukobi na prostoru bivše Jugoslavije mogu zaustaviti jedino njenom intervencijom.
Imao je vrlo kritičan stav prema odnosu zvanične Srbije u ratu u Bosni i Hercegovini.
Smatrao je da su četnici u Drugom svjetskom ratu “u ime iste ideologije etnički čistili Bosnu od muslimana, a da je to isto radio [komandant Vojske Republike Srpske i optuženi za genocid, general] Ratko Mladić 50 godina kasnije”.
(balkans.aljazeera)
