Pljevlja – Umjesto konkretnih investicija u pravcu rješavanja problema zagađenosti vazduha i vode, za koje bi bila obezbijeđena sredstva iz budžeta države, Vlada je Pljevljacima poslala nikoga drugog do Daliborku Pejović, dugogodišnjeg direktora Agencije za zaštitu životne sredine, koja je već godinama dio problema i jedna od najodgovornijih što do sada ništa nije preduzimano po pitanju saniranja ekološke situacije u Pljevljima.
Gospođa Pejović je delegirana kao prva politička ispomoć, ali ne Pljevljima, već predsjedniku Opštine, i njegovom tragi-komičnom pokušaju da izađe na kraj sa najnovijom inicijativom i zahtjevima javnosti da se konačno nešto preduzme po ovom pitanju. Međutim, kako je pomogla, bolje da nije ni pokušavala. Gospođa Pejović, inače poznati partijski demagog, sa specijalizacijom – ekološka demagogija i zamajavanje javnosti, i ovog puta je najavila izradu novih studija i planova kao da ih se Pljevljaci poslednjih decenija nisu nagledali. Njen dolazak u Pljevlja i susret sa predsjednikom Opštine predstavlja samo još jednu u nizu potvrda da se ni u 2015. godini ništa konkretno i suštinski neće preduzeti, ako ne računamo simbolične mjere i kozmetičke intervencije, koje imaju za cilj samo da kamufliraju problem i odlože u nedogled njegovo rješavanje.
I ovom prilikom, od strane predstavnika Vlade i lokalne uprave iznova je plasirana neodrživa i izmišljena teza da su glavni i dominantni zagađivači vazduha u Pljevaljima gradske kotlarnice, individualna ložišta i saobraćaj u gradskom jezgru. Upravo zbog toga je Daliborka Pejović sa saradnicima posjetila samo gradsku kotlarnicu u Skerlićevoj, ali ne i kopove i deponije Rudnika uglja i Termoelektrane na kojima nema nikakve zaštite od raznošenja otrovnih materija po gradu i okolini. Posjeta gospođe Pejović Pljevljima stoga može da se posmatra i kao sastavni dio Vladine strategije zataškavanja krivične i druge odgovornosti Vlade, kompanije A2A i premijerovog brata Aca Đukanovića koji upravljaju Rudnikom Uglja, odnosno Elektroprivredom, grubo kršeći sve ekološke propise.
Od gospođe Pejović opet nismo mogli da čujemo jasno i glasno da li će Vlada da insistira i obaveže svakog ko bi eventualno gradio Drugi blok TEP da paralelno realizuje i toplifikaciju Pljevalja. Međutim, najnovija izjava aktuelnog premijera Mila Đukanovića razjašnjava sve nedoumice. Predsjednik DPS-a je izjavio jasno i glasno da se za nastavak saradnje od A2A traži samo da ova kompanija podrži izgradnju drugog bloka Termoelektrane, ali ne i realizaciju projekta toplifikacije Pljevalja. Premijer je zapravo poručio da od toplifikacije koju bi podržala ova vlada neće biti ništa.
S druge strane, očekivali smo da će predsjednik Opštine gospodin Đačić, kada se već nije založio da u budžetu države budu opredijeljena sredstva za sanaciju vazduha i vode, makar izaći sa zahtjevom da se građani Pljevalja odmah oslobode plaćanja struje i vode u zimskim mjesecima, a da država subvencioniše gubitke Elektroprivredi i lokalnom vodovodu, ili da im se eventualno subvencioniše nabavka peći na pelet. I to ne kao milostinja ili čin solidarnosti već da se na taj način Pljevljima od države vrati barem dio onoga što je uzeto, odnosno da se kompenzuje bar dio pričinjene štete usled višegodišnjeg izostanka ulaganja za ove potrebe. Umjesto takve jedne inicijative, predsjednik opštine prigovara i negoduje što se ova tema potencira i politizuje. Cinično je i licemjerno prebacivati bilo kome da politizuje ovu temu, ako se zna da u pozadini dramatično teške ekološke situacije u Pljevljima upravo stoji politika i projekat stvaranja privatne države koji počiva na pljački i gruboj devastaciji resursa, korupciji i organizovanom kriminalu, a sve pod pokroviteljstvom vlade i zaštitom pravosuđa. S tim u vezi, pozivam novog VDT da pokrene istragu i ispita gdje je završilo nekoliko miliona evra Rudnika uglja Pljevlja koji su bili namijenjeni za rekultivaciju kopova, koja nikada nije sprovedena, i da ispita da li je bilo pronevjere novca u mandatu doskorašnjeg predsjednika borda direktora RUP Predraga Boškovića, ali i u mandatima prije njegovog.
Surova je istina da državna vlast, a onda i interesne grupe spregnute sa njom, Pljevlja gledaju isključivo kroz resurse, a ne i kroz ljude koji na tom prostoru žive. Otuda i izjava Daliborke Pejović kako je zaštita životne sredine veoma skupa i da traži vrijeme. Kao da nisu najskuplji životi i zdravlje stanovništva jednog grada, i kao da ovaj grad može više da čeka.
Vladislav Bojović, funkcioner Demokratske narodne partije i poslanik Demokratskog fronta
