Hafiz Abdulaziz ef.Muderiz* (1853 – 1917)
Rođen je 1853 godine u selu Kruševo, Gora, Dragaš. Još u detinsjtvu dok je bio, njegov babo(otac), Zejnelabidin, preselio se sa familijom u Prizrenu, kupivši kuču skroz blizu Gazi Mehmed Pašine (Bajrakli) džamije, to je sadašnja kuča poznatog cijenjenog obučara i redovnog džematlije Prizrena, rahmetli hadži Muhameda Igđije, koji je nastavio tradiciju nasleđenog od hafiza Abdulaziza efendije, redovnog učenja Mus’hafa u toj njegovoj kupljenoj kuči od njegovih sinova prilikom odseljenja u Turskoj, koja se i danas nalazi blizu ambulante kod Rahlina.
Posle završetka Mehmed Pašine medrese u Prizrenu, nakon 8 godina učenja, dobio je idžazetnamu(diplomu) od poznatog tadašnjeg muderiza Ismailhaki efendije Bitoljca, potom nastavio je daljne školovanje u Istanbulu. Posle završetka studija u Istanbulu, imenovan je na poziciji imama u Bursi, da bi posle kračeg vremena, pošto je več bio vrsni alim (islamski učenjak), prebačen je u Istanbulu preporukum tadašne uleme Istanbula, „da je njegovo mesto u Istanbulu“. Ali je njegov babo pre nego što je pošao na put u Istanbul na dalje školovanje i usavršavanje islamskih studija preporučio njemu sledeče:” Poslao sam te na studije u Istanbulu da bi završio dalje školovanje i studije, i potom da se vratiš i služiš svome gradu, gdi si odrastao i počeo prve korake učenja“.
Po nagovoru svoga oca, hafiz Abdulaziz efendija se vratio u Prizrenu, iako je tadašnja Istanbuska ulema( vjerski učenjaci), kategorički bila protiv njegove odluke vračanja u Prizrenu. Posle povratka u Prizrenu postavljen je za profesora Mehmed Pašine medrese Prizrena. Hafiz Abdulaziz efendija bio je vrstan alim i ugledna ličnost tadašnjeg vremena. Bio je blizak ahbab(drug) muderiza hadži Ymera efendije (poreklom je bio od Opolje) Prizrenija, lidera Prizrenske Lige(1878-1881). Posle izbora hadži Ymera efendije za poslanika Osmanske skupštine 1877, na njegov predlog Hafiz Abdulaziz efendija je imenovan je za muderiza (glavnog profesora i rukovodioaca) Mehmed Pašine medrese gde je služio punih 40 godina, sve do njegovog preselenja na Ahiret 1917 godine.
Kod ovog vrsnog i uglednog alima mnoga taleba( učenika) dobili su idžazetname( diplome) iz raznih krajve koji su dolazili učiti kod ovog vrsnog alima, muderiza Mehmed Pašine poznate medrese. Zbog izuzetne sposopbnosti i znanja koji je posedovao, pravde koji je preporučivao i primenjivao na delu, bilo je dosta onih koji ga nisu voleli, nisu ga trpeli iz inata i ljubomore i raznih drugig razloga svakojakih ljudi.
Allahovom pomoču dva puta je bio spašen od naručenih atentata na njega. Pošto su oba puta propala naručena atentata na njega, atentator je vratio lire nalogodavcu i izjavio:“ Oba puta kad sam ga uzeo na nišanu da bih ga gađao, ispred mauzera(vsta tadašnje puške),na mesto Abdulaziz efendije se pojavlijvala senka lava, i nisam imao snage i hrabrosti da opalim pušku na njega“. Po meni, ova njegova izjava dokazuje da je hafiz Abdulaziz efendija bio sigurno evlija (blizak Allahu svemogučeg).
Hafiz Abdulaziz efendia preselio je na Ahiretu 1917 godine i sahranjen je u Prizrenu. Na njegovu uspomenu, hadži Ymer Lutfi ef. Pačarizi, šejh melamijslog tarikata i poznati pesnik alhamijado kniževnosti Prizrena tog vremena napisao je dva kronograma na osmanskom (turskom)jeziku na njegovom nišanu. Hafiz Abdulaziz efendija bio je u braku sa Emine hanumom, ostavio je iza sebe dvoje kčeri, Salihu i Fadilu, i dva sina, Mađida i Aziza. Njegovi sinovi Mađid i Aziz sa svojom majkom Emina hanumon 1957 godine iselili su u Turskoj, gde i danas žive njihovi potomci.
I na kraju, po mome Gora od prihvatanja Islama od prvih dana pa sve do današnih dana nije imala njemu ravnom, kao što je bio Hafiz Abdulaziz efendija, za kojeg je u to vreme i Istanbulska ulema borila svim mogučim načinama da ga zadrže u Istanbulu, pošto je bio veliki islamski učenjak i po njime, njemu je mesto bilo u Istanbulu.
Nek ga dragi Allah đelešanuhu(svemoguči) inšallah nagradi dženetom firdevs. Amin!
Autor: Faik Miftari
