Islamofob ambasador Srbije pri UNESCO

Po okončanju brojnim skandalima praćenog mandata Zorice Tomić na mjestu predstavnice Srbije pri misiji UNESCO u Parizu, na njeno mjesto je postavljen poznati islamofob i zagovornik teorija zavjere Darko Tanasković. Novi ambasador, koji će pri misiji UNESCO predstavljati “proevropsku” Srbiju, široj javnosti je poznat kao bivši Miloševićev ambasador u Turskoj, ali i kao zadrti islamofob i manijakalni teoretičar o postojanju takozvane panislamske zavere protiv vaskolikog srpstva, a svojim ratnohuškačkim tekstovima i izjavama posebno se istakao tokom krvavih devedesetih godina prošlog veka

Skandaloznom odlukom koju je potpisao predsjednik Srbije Tomislav Nikolić, za amabasadora Srbije pri UNESCO-u u Parizu postavljen je Darko Tanasković dokazani islamofob i samozvani „stručnjak“ za islamska pitanja. Ovim imenovanjem nastavljena je neslavna tradicija tragikomičnih imenovanja kontroverznih osoba i polusvijeta na čelo misije Srbje pri Unesco koja je započela odlukom Borisa Tadića da svoju intimnu prijateljicu Zoricu Tomić nagradi  tim prestižnim mjestom.

I umjesto da, po okončanju njenog neuspješnog mandata obilježenog brojnim skandalima, Tadićev nasljednik na mjestu predsjednika Srbije ispravi grešku svog prethodnika i u Pariz pošalje osobu dostojnu zvanja ambasadora pri UNESKO-u, aktuelni predsjednik je sa Miloševićeve kadrovske deponije rehabilitovao čovjeka koji je tokom čitavog svog javnog angažmana predstavljao oličenje zatucanosti i svega onoga najgoreg što nam se dešavalo od kraja osamdesetih do današnjih dana.

Kao što su e-novine više puta do sada pisale, Darko Tanasković se u javnom životu istakao kao fašisoidni fenomen antizapadnih i posebno antiislamskih usmjerenja koji se prilikom širenja svojih otrovnih stavova redovno skrivao iza autoriteta zvanja islamologa i orijentaliste.

U tom duhu bilo je i njegovo posljednje javno istupanje nakon najave da će biti imenovan za predstavnika Srbije pri Unesco, kada je, ničim izazvan, srbijansku javnost upozorio na tendenciju nastavka „turske ekspanzije i sprovođenja neoosmanske politike na Balkanu“. Tom prilikom nije propustio priliku da poruči da susjedna država Bosna i Hercegovina „može postojati samo kao labava konfederacija dvaju ili triju nacionalno definisanih entiteta“ dodavši da bi svaka drugačija formula njenog funkcionisanja „u krajnjoj liniji, prije ili kasnije, dovela do dezintegracije zemlje”.

Izjave usmjerene na podrivanje državnosti BiH, kao i na širenje uvjerenja o stalnoj opasnosti od neoosmanske i islamske ekspanzije na Balkanu, Tanasković je dosledno nastavio svoju otrovnu propagandnu djelatnost iz devedesetih godina prošlog vijeka za koju je svojevremeno nagrađen imenovanjem za Miloševićevog ambasadora u Turskoj u kojoj je kasnije proglašen za personu non grata.

Tanasković je sa svojom huškačkom djelatnošću nastavio i nakon pada Miloševića sa vlasti, a da mu je antizapadno delovanje prioritet u odnosu na antiislamsku komponentu njegovog intelektualno zakržljalog mentalnog sklopa  dokazao je i prilikom strastvene odbrane zločinačkih režima Moamera Gadafija i Bašara al Asada od nasrtaja „zapadnih imperijalista“.

Tako je, tokom jednog od svojih strastvenih televizijskih nastupa, uspeo da se upiše u antologiju beščašća podržanog samo njemu svojstvenom glupošću, a koja ga je navela da se smrtno ozbiljan upita zbog čega avijacija zapadnih saveznika “gađa Gadafijeve tenkove kada im je SB UN dodijelio samo misiju sprovođenja zabrane ljetenja, a opšte je poznato da tenkovi ne lete”! To što su ti isti tenkovi brutalno masakrirali civilno stanovništvo dokazanom krvoloku, a sada Nikolićevom ambasadoru, nije zasmetalo da izvede svoj imbecilni zaključak.

Kako je moglo da se dogodi da čovjek takve mračne biografije, sumnjive stručnosti i nesumnjivo ograničenog nivoa inteligencije, bude imenovan za ambasadora zemlje kandidata za članstvo u EU, pitanje je na koje odgovor imaju samo, promocijom fondacije svoje supruge prezauzeti Tomislav Nikolić i njegovi savjetnici za kadrovska pitanja Oliver Antić i Ivan Mrkić.

Bez obzira na njihove prizemne motive, odašiljanjem ovakvih predstavnika, ionako ne baš previše pozitivan imidž Srbije u svijetu, bez ikakve sumnje će dodatno biti urušen.

(e-novine)